Podstawy handlu dla początkujących

Kontrakty różnic kursowych

• Kontrakty na różnice kursowe (CFD) są popularnym sposobem handlu na cenach kryptowalut, akcji, indeksów, towarów oraz walut bez nabywania aktywów bazowych. Zamiast kupowania aktywa (jak ma to miejsce w przypadku tradycyjnego inwestowania), pozwalają one spekulować na wzroście lub spadku jego ceny, zwykle w krótkim terminie.
• Zasadniczo kontrakt CFD jest formą umowy między inwestorem i stroną (brokerem lub samym rynkiem) zakładającej wymianę różnicy w cenie bazowego papieru wartościowego pomiędzy chwilą otwarcia i zamknięcia pozycji.
• Kontrakty CFD umożliwiają czerpanie zysków spekulacyjnych ze wzrostu ceny (zajęcie długiej pozycji) lub jej spadku (zajęcie krótkiej pozycji). Jako że kontrakty CFD umożliwiają wykonywanie transakcji za jedynie ułamek wartości pozycji (w ramach tzw. handlu z depozytem lub handlu lewarowanego), możesz otwierać większe pozycje niż umożliwiałby to normalnie Twój kapitał początkowy.

• Przykładowo, wymóg 5% depozytu zabezpieczającego oznacza, że musisz pokryć minimum 5% łącznej wartości pozycji. Pozostała kwota jest efektywnie zapewniania przez brokera w formie pożyczki.

• Załóżmy, że chcesz zająć długą pozycję na pojedynczą akcję w cenie 100 USD z 5% depozytem. Twój wymagany depozyt wyniesie wówczas 5 USD. Cena akcji wzrasta do 105 USD, po czym postanawiasz zamknąć pozycję. Twój zysk wyniesie 5 USD pomniejszone o opłaty, mimo że pokryłeś z własnych środków zaledwie 5% łącznej wartości pozycji.

• Teraz załóżmy, że cena akcji spada do 95 USD, po czym zamykasz pozycję. W tym przypadku strata wyniesie również 5 USD, mimo że masz tylko 5 USD w depozycie.

• Handel z dźwignią może generować zyski i straty przekraczające wysokość początkowego depozytu. Z tego względu zaleca się ostrożne podejście do transakcji i stosowanie solidnego planu zarządzania ryzykiem.

• Wymagania w zakresie depozytu zabezpieczającego różnią się w zależności od wybranego rynku. Najniższy współczynnik wymaganego depozytu aktualnie w naszej ofercie wynosi 0,05% (maks. dźwignia 200:1). Możesz sprawdzić wymagania dotyczące depozytu dla interesującego Cię instrumentu na naszych stronach aktywów, np. na stronie ceny złota.

• Warto zauważyć, że jeśli kapitał na Twoim koncie spadnie poniżej określonego poziomu, otrzymasz wezwanie do uzupełnienia depozytu poprzez zasilenie konta lub zmniejszenie rozmiaru otwartych pozycji. W ekstremalnych przypadkach, jeżeli nie podejmiesz akcji, broker może być zmuszony do zamknięcia Twoich pozycji.

Zlecenia stop loss

• Zlecenie stop loss to kluczowe narzędzie zarządzania ryzykiem, które zamyka pozycję po osiągnięciu określonej ceny. Główną funkcją zleceń stop loss jest ograniczenie potencjalnych strat z transakcji. Mogą być one pomocne w zmniejszaniu ryzyka handlowego, zapobiegając nawarstwianiu się strat, jeżeli cena zmieni się wbrew Twoim prognozom. Z tego względu nie jest to zaskoczeniem, że w okresach podwyższonej zmienności rynków, zlecenia stop loss mogą okazać się niezastąpionym sprzymierzeńcem.
   
• Capital.com oferuje również zlecenia typu gwarantowany stop loss za dodatkową opłatą.^* Ten typ zlecenia stop loss pełni rolę ubezpieczenia przed nadmiernymi stratami (lub lukami w cenie instrumentu), umożliwiając zamknięcie transakcji po dokładnie określonej cenie.

^{Nie wszystkie zlecenia stop-loss są gwarantowane. W Capital.com opłata za gwarantowany stop loss jest naliczana jako procentowa wartość wolumenu transakcji klienta i uwzględniana w zrealizowanym zysku lub stracie pozycji. Szczegółowa struktura opłaty jest również zawarta w transakcjach klienta.}

Zlecenia take profit

• Zlecenie take profit służy do określenia ceny, po której otwarta transakcja powinna być zamknięta w celu zabezpieczenia zysku. Zasadniczo jest to przeciwieństwo zlecenia stop loss, gdyż po osiągnięciu poziomu ceny take profit przez aktywo, zlecenie jest przekształcane w zlecenie rynkowe lub zlecenie z limitem do realizacji.
   
• Stosując zlecenia take profit, inwestorzy mogą zarządzać ryzykiem i chronić swoje zyski przed potencjalnymi odwróceniami trendów lub niekorzystnymi fluktuacjami ceny i zyskują w ten sposób większą kontrolę nad swoją strategią handlu.

Określ swój styl handlu

• Wyznaczając swój styl handlu, na początek warto zrozumieć podstawy i różnice pomiędzy popularnymi rodzajami handlu. Do najpopularniejszych stylów handlu należą handel jednosesyjny, handel wahadłowy oraz handel pozycyjny. To właśnie te strategie określają czas utrzymywania pozycji i ramy czasowe otwierania oraz zamykania transakcji.
   
• Dla przykładu, handel pozycyjny może obejmować utrzymywanie pozycji na przestrzeni tygodni lub miesięcy, podczas gdy handel wahadłowy skupia się na czerpaniu zysków z krótkoterminowych ruchów rynku trwających kilka dni lub tygodni. Strategie handlu jednosesyjnego zakładają z kolei otwieranie i zamykanie pozycji w ciągu pojedynczego dnia.
   
• Twój styl handlu będzie również zależny od innych ważnych czynników, poczynając od budżetu i posiadanego czasu, a na doświadczeniu w handlu i tolerancji ryzyka kończąc.

Zoptymalizuj technologie handlu

• Wydajność handlu jest zależna od prędkości i niezawodności technologii, z której korzystasz przy wykonywaniu transakcji. Szybkie łącze internetowe, dobry komputer z dużą mocą obliczeniową i pamięcią, aktualne oprogramowanie i solidna ochrona antywirusowa to absolutne podstawy.

Stosuj zlecenia handlowe

• Istnieją różne rodzaje zleceń handlowych, w tym zlecenia rynkowe, zlecenia z limitem, zlecenia stop i stop kroczący, zlecenia stop loss, oraz zlecenia warunkowe. Każde z nich pełni określoną funkcję w zarządzaniu transakcjami i pomaga ograniczać ryzyko związane z handlem.

Opracuj plan handlu

• Zanim przystąpisz do transakcji, powinieneś opracować solidnie skonstruowany plan handlu. Solidny plan jest niezbędny do efektywnego wyznaczania i realizacji strategii w połączeniu z minimalizacją ryzyka. Przyjęty plan powinien obejmować różne krytyczne elementy, w tym decyzję o stosowaniu analizy technicznej, fundamentalnej, lub połączenia obydwu, a także wybór instrumentów handlowych, ram czasowych, rozmiarów pozycji i warunków wejścia i wyjścia z transakcji.

• Aby opracować swój plan, ustal najpierw, jakimi aktywami chcesz obracać. W tym celu możesz rozważyć warunki rynkowe i czynniki takie jak zmienność ceny i płynność. Warto zauważyć, że zakres aktywów nie ogranicza się do kupna akcji i udziałów. Waluty, krypowaluty, towary i indeksy są przykładami tylko kilku innych rynków dostępnych dla inwestorów.

• Następnie określ ramy czasowe, rozmiar pozycji, warunki wejścia i wyjścia, oraz zasady zarządzania ryzykiem. W kwestii ram czasowych warto pamiętać, że inwestycje krótkoterminowe wiążą się zwykle z większym ryzykiem. Analogicznie, jeśli chodzi o rozmiar pozycji, dobrze jest zaczynać od niewielkich transakcji i z czasem zwiększać ich wolumen, zwłaszcza jeśli zaczynasz dopiero przygodę z handlem. Wreszcie, przy określaniu kryteriów wejścia i wyjścia z transakcji, powinieneś oprzeć się pokusie zignorowania reguły wyjścia w nadziei na potencjalnie większy zysk. Wiedza o tym, kiedy zrealizować zysk, jest kluczowym narzędziem zarządzania ryzykiem.

• Gdy będziesz mieć pewność, że dysponujesz dopracowanym planem, możesz sprawdzić jego skuteczność na podstawie danych historycznych i prognozowanych danych. Należy jednak mieć na uwadze, że wyniki historyczne nie są wyznacznikiem przyszłych sukcesów, a rezultat transakcji nie jest nigdy gwarantowany.

• Aby sprawdzić działanie planu w akcji, możesz otworzyć konto demonstracyjne i handlować za wirtualne środki. W ten sposób możesz przećwiczyć handel i doszlifować swoje strategie przed przystąpieniem do transakcji gotówkowych na koncie rzeczywistym.