Strategia handlu pozycyjnego: przewodnik edukacyjny

Odkryj potencjał handlu pozycyjnego w naszym wyczerpującym przewodniku. Dowiedz się więcej o strategiach, narzędziach i innych aspektach handlu pozycyjnego w porównaniu do innych stylów handlu.

Handel pozycyjny to popularna strategia handlu, w ramach której inwestor utrzymuje pozycję na papierze wartościowym przez dłuższy czas, zwykle na przestrzeni miesięcy lub lat. Inwestorzy stosujący handel pozycyjny ignorują krótkoterminowe zmiany ceny na rzecz wyznaczania i generowania zysków z bardziej długotrwałych trendów. Ten rodzaj handlu jest bliższy tradycyjnej formie inwestowania z tą istotną różnicą, że inwestorzy nabywający fizyczne akcje są ograniczenia do wybierania długich pozycji kupna. 

Handel pozycyjny obejmuje najodleglejszy horyzont czasowy spośród wszystkich strategii handlowych.

Do potencjalnych zalet handlu pozycyjnego można zaliczyć ograniczoną potrzebę nadzorowania pozycji, czerpanie korzyści z wyraźniejszych trendów i zmniejszenie wpływu „szumów” na rynku.

Handel pozycyjny a inne strategie handlu

Handel pozycyjny różni się od handlu jednosesyjnego ze względu na horyzont czasowy. Podczas gdy gracze stosujący handel jednosesyjny celują w otwieranie i zamykanie pozycji w tym samym dniu, inwestorzy pozycyjni przyjmują bardziej długoterminowe podejście. Ta różnica może pociągać za sobą również inne implikacje, takie jak wartość kapitału niezbędna do osiągnięcia docelowo założonego zysku. 

Z kolei handel wahadłowy różni się od pozycyjnego tym, że zakłada utrzymywanie pozycje przez okres od kilku dni do kilku tygodni z zamiarem wykorzystania średnioterminowych ruchów cenowych. Ramy czasowe handlu pozycyjnego w dużej mierze zaczynają się w punkcie, w którym kończy się handel wahadłowy. Naturalnie, należy przy tym pamiętać, że inwestorzy stosujący handel pozycyjny mogą mieć zupełnie inne cele i posługiwać się innymi technikami analitycznymi niż inwestorzy wahadłowi. 

Dlaczego warto stosować handel pozycyjny?

Poniżej omówimy potencjalne zalety handlu pozycyjnego. 

• Mniejsza częstotliwość transakcji: handel pozycyjny zakłada zajmowanie bardziej długoterminowych pozycji, przez co inwestorzy nie muszą stale monitorować sytuacji na rynku. Pozwala to potencjalnie ograniczyć poziom stresu i zwolnić czas na inne działania lub strategie.

• Potencjał długoterminowych zysków: inwestorzy pozycyjni starają się uchwycić większe zmiany na rynku, co potencjalnie może przekładać się na większy zysk niż w przypadku krótkoterminowych transakcji. Naturalnie występuje również ryzyko poniesienia strat.

• Mniejsze koszty transakcyjne: strategia handlu pozycyjnego zakłada rzadsze wchodzenie i wychodzenie z rynku niż w przypadku handlu jednosesyjnego, co może wiązać się z mniejszymi kosztami transakcyjnymi.

Ryzyko handlu pozycyjnego

• Ryzyko rynkowe: handel pozycyjny jest obarczony ryzykiem rynkowym, które może prowadzić do znacznych strat, jeżeli sytuacja na rynku zmieni się na niekorzyść inwestora. Ryzyko to jest większe w przypadku pozycji długoterminowych, gdyż warunki rynkowe mogą się zmieniać z biegiem czasu.

• Koszt alternatywny: inwestorzy pozycyjni alokują kapitał w długoterminowe pozycje, przez co mogą zaprzepaścić szanse wynikające z możliwych krótkoterminowych scenariuszy handlu.

• Wymagania depozytu zabezpieczającego: handel pozycyjny może wymagać większego depozytu zabezpieczającego w związku z utrzymywaniem pozycji przez dłuższy czas. Może to związać większą część kapitału inwestora i potencjalnie ograniczać możliwość handlu na innych rynkach lub wykorzystywania okazji.

Istnieje szereg narzędzi, którymi może posiłkować się inwestor pozycyjny.

Analiza techniczna:

Analiza techniczna opiera się na narzędziach umożliwiających potencjalne identyfikowanie formacji i trendów, które mogą być pomocne przy podejmowaniu świadomych decyzji. Inwestorzy mogą też korzystać z szeregu wskaźników technicznych, takich jak średnie kroczące, wskaźnik siły względnej (RSI) i oscylatory stochastyczne, aby analizować rynek i identyfikować potencjalne punkty wejścia i wyjścia.

Analiza fundamentalna

Innym ważnym aspektem strategii handlu pozycyjnego może być analiza fundamentalna. Obejmuje ona monitorowanie danych makroekonomicznych, takich jak tempo wzrostu produktu krajowego brutto, stopy procentowe i inflacja, a także danych określonych spółek, w tym sprawozdań finansowych oraz rachunków zysków i strat. Stosowanie analizy fundamentalnej może być pomocne w identyfikowaniu zbyt nisko lub zbyt wysoko wycenianych aktywów.

Zarządzanie ryzykiem

Zarządzanie ryzykiem może okazać się również kluczowym aspektem strategii handlu pozycyjnego. Inwestorzy mogą korzystać z wielu narzędzi zarządzania ryzykiem, takich jak zlecenia stop loss, które automatycznie zamykają stratne transakcje po spadku ceny poniżej określonej poziomu. Należy jednak pamiętać, że standardowe zlecenia stop loss nie chronią przed poślizgiem ceny. Za dodatkową opłatą można rozważyć zastosowanie zlecenia typu gwarantowany stop loss, które zamyka pozycje po określonej cenie niezależnie od poziomu zmienności rynku. 

Inwestorzy mogą rozważyć również stosowanie zleceń take profit, które służą do automatycznego zamykania zyskownych pozycji po osiągnięciu określonego poziomu ceny w celu zachowania przyjętego stosunku ryzyka do potencjalnego zysku.

Inwestorzy stosujący handel pozycyjny mogą rozważyć następujące kroki przy projektowaniu swojej strategii:

• Wybór instrumentu do handlu: pierwszym krokiem jest ustalenie, czy przedmiotem transakcji mają być aktywa bazowe, czy instrumenty pochodne. 

• Opanowanie analizy technicznej i fundamentalnej: nauka technik analizy może być pomocna, gdyż oferuje szereg narzędzi pozwalających lepiej zrozumieć dynamikę trendów rynkowych. 

• Wyznaczenie punktów wejścia i wyjścia: inwestor musi określić, w którym momencie wejść na rynek i kiedy go opuścić.

• Monitorowanie potencjalnych zwrotów: jako że inwestorzy pozycyjni utrzymują pozycje przez dłuższy czas, mogą ignorować niewielkie fluktuacje rynku. Takie podejście stwarza jednak ryzyko strat w przypadku odwrócenia trendu.

Inwestorzy pozycyjni powinni brać pod uwagę następujące czynniki:

Prognoza długoterminowa: jako że handel pozycyjny zakłada podejście długoterminowe, dużą rolę może odgrywać solidne rozumienie fundamentalnych czynników rynkowych oraz trendów makroekonomicznych i długofalowych.

Cierpliwość: handel pozycyjny wymaga cierpliwości, gdyż pełna realizacja pozycji i osiągnęcie zamierzonego zysku może być czasochłonne. Inwestorzy powinni być też wytrwali w utrzymywaniu pozycji nawet w okresach wysokiej zmienności rynków.

Ustalanie rozmiaru pozycji: prawidlowe wyznaczenie wielkości pozycji może mieć znaczenie w handlu pozycyjnym. Inwestorzy powinni zabezpieczyć wystarczający kapitał, aby przetrwać fluktuacje rynku, zachowując przy tym dostateczną siłę nabywczą, by móc skorzystać z nadarzających się okazji rynkowych. Dobór rozmiaru pozycji może również wpływać na zarządzanie ryzykiem, gdyż większe pozycje mogą wymagać węższych poziomów zleceń stop loss.

Podsumowując, handel pozycyjny jest formą handlu zakładającą utrzymywanie pozycji przez długi czas w przeciwieństwie do bardziej krótkoterminowych strategii, takich jak handel jednosesyjny i wahadłowy. Inwestorzy pozycyjni mogą zdecydować się na wybór różnych instrumentów, takich jak konrakty CFD na aktywa takie jak kryptowaluty, akcje, waluty, towary lub indeksy.

Inwestor pozycyjny może używać różnych narzędzi analizy technicznej i fundamentalnej w połączeniu z gromadzeniem danych, by opracować plan handlu pozycyjnego. 

Handel pozycyjny niesie ze sobą jednak spore ryzyko. Z tego względu stosujący go inwestorzy muszą zachować należytą staranność w fazie planowania, pamiętając, że rynek może zwrócić się przeciwko nim i unikać zawierania transakcji za środki, na których stratę nie mogą sobie pozwolić.