Obrót pozagiełdowy (OTC)
Czym jest rynek obrotu pozagiełdowego (OTC)?
Rynek pozagiełdowy (OTC) nie ma konkretnej lokalizacji, w przeciwieństwie do Londyńskiej Giełdy Papierów Wartościowych (LSE), zajmującej ogromny budynek w centrum Londynu. Rynek pozagiełdowy kontrolują dealerzy, ponieważ właśnie oni ustalają cenę, za którą chcą dokonać zakupu lub sprzedaży. Transakcje nie odbywają się przy fizycznym stole giełdowym; handlowcy dokonują transakcji za pośrednictwem telefonu, poczty elektronicznej, a nawet przez komunikatory internetowe.
Gdzie słyszałeś o rynkach pozagiełdowych?
Rynki OTC odegrały dużą rolę w okresie kryzysu finansowego w latach 2007–2008. Papiery wartościowe zabezpieczone na kredytach hipotecznych, CDO (obligacje zabezpieczone długiem) i CMO (obligacje hipoteczne), które spopularyzowały się w tamtym okresie, były przedmiotem obrotu na rynkach OTC. Zasadniczo podstawowym problemem był brak możliwości przeprowadzania dokładnej wyceny aktywów, dlatego kupujący i dealerzy zaczęli porzucać rynki OTC.
Co powinieneś wiedzieć o rynkach pozagiełdowych?
Istnieją dwa podstawowe sposoby organizacji obrotu finansowego: giełdy i rynki pozagiełdowe. Rynki pozagiełdowe są zasadniczo bilateralne, a uczestnicy dokonują transakcji bezpośrednio, z pominięciem giełdy. Nie ma fizycznej lokalizacji, a handlowcy komunikują się drogą telefoniczną, pocztą elektroniczną i za pomocą własnych systemów handlowych.
Obligacje, waluty i akcje są notowane na rynkach OTC, podobnie jak instrumenty rynku pieniężnego.
Istnieją dwa typy transakcji OTC. Pierwszy to transakcje prowadzone między dealerami, zaś drugi to transakcje prowadzone między dealerami a ich klientami. Cena ustalona w transakcjach między dealerami może się znacznie różnić od ceny ustalonej dla klienta.
Rynki OTC są słabiej zorganizowane niż tradycyjne giełdy, ale taka nieformalność pozwala jednocześnie na dużo szybsze przeprowadzanie transakcji.
Inwestorzy na rynku pozagiełdowym mogą prowadzić transakcje z pominięciem giełdy oraz bez publikowania ceny, którą zapłacili. Od czasów kryzysu finansowego w latach 2007–2008 rządy zaostrzyły przepisy dotyczące rynków OTC i starały się pozyskać więcej inwestorów korzystających z tradycyjnych giełd.
