Αξιολόγηση

Τι είναι αξιολόγηση πιστοληπτικής ικανότητας;

Για κάθε άνθρωπο που έχει δανειστεί χρήματα κάποια στιγμή υπάρχει μια αξιολόγηση, ή βαθμολόγηση πιστοληπτικής ικανότητας, με την οποία μετράται η αξιοπιστία του σε χρηματοοικονομικούς όρους, και η οποία μπορεί να αλλάξει με την πάροδο του χρόνου. Όμως, οι αξιολογήσεις που ενδιαφέρουν τις κεφαλαιαγορές είναι εκείνες που αφορούν μεγάλες εταιρείες, δημοτικούς φορείς και κρατικούς οργανισμούς.

Πού συναντήσατε τον όρο «αξιολόγηση πιστοληπτικής ικανότητας»;

Όταν χώρες όπως η Βρετανία, η Γαλλία και οι ΗΠΑ έχασαν τις κορυφαίες αξιολογήσεις AAA στο ξεκίνημα της οικονομικής κρίσης, το θέμα έγινε πρωτοσέλιδο σε ολόκληρο τον κόσμο. Οι αξιολογήσεις πιστοληπτικής ικανότητας επηρεάζουν το επιτόκιο των ομολόγων ενός εκδότη.

Τι πρέπει να γνωρίζετε για τις αξιολογήσεις πιστοληπτικής ικανότητας

Τρεις είναι οι κυριότεροι οίκοι στον τομέα των αξιολογήσεων: Moody's, Standard & Poor's και Fitch. Κάθε ένας έχει ελαφρώς διαφορετικό σύστημα βαθμολόγησης, αλλά, γενικά, το AAA είναι η υψηλότερη βαθμολογία, ενώ οτιδήποτε λαμβάνει βαθμολογία κατώτερη από τα χαμηλότερα επίπεδα της κατηγορίας B θεωρείται ότι περιλαμβάνεται στη λεγόμενη κατηγορία «σκουπίδια». Η κατηγορία D αναφέρεται σε ομόλογα οι εκδότες των οποίων βρίσκονται σε κατάσταση αθέτησης υποχρεώσεων.

Αν ένα χρέος έχει υψηλή αξιολόγηση πιστοληπτικής ικανότητας, σημαίνει ότι είναι εξαιρετικά πιθανό η εταιρεία ή το κράτος που το έχει εκδώσει να είναι σε θέση να το αποπληρώσει έγκαιρα, επομένως αποτελεί μια σχετικά ασφαλή επένδυση, αλλά θα έχει αναμενόμενα χαμηλότερη απόδοση. Τα χρέη με χαμηλότερη αξιολόγηση πιστοληπτικής ικανότητας απευθύνονται μόνο σε έμπειρους επενδυτές με κερδοσκοπική στρατηγική, οι οποίοι είναι προετοιμασμένοι για να αναλάβουν περισσότερο κίνδυνο σε αντάλλαγμα για την υψηλότερη αναμενόμενη απόδοση που έχουν αυτά τα ομόλογα.

Παρά το γεγονός ότι οι οίκοι αξιολόγησης αμείβονται από τις εταιρείες, τις οντότητες ή τα κράτη που αξιολογούνται, είναι δέσμευσή τους να εξετάζουν αντικειμενικά την οικονομική ευρωστία τους και την ικανότητά τους να αποπληρώσουν το χρέος τους, εφαρμόζοντας δέουσα επιμέλεια. Για τον λόγο αυτό, δέχτηκαν σοβαρές κριτικές στο ξεκίνημα της οικονομικής κρίσης του 2008 επειδή είχαν δώσει παραπλανητικά υψηλές αξιολογήσεις σε μη υγιείς επενδύσεις.